یادداشت اختصاصی استقلال ایرانیان

محسن گرجی

خبر موج سرما و بارش برف در ارتفاعات موجبات نگرانی در میان باغداران را فراهم کرده است و همین نگرانی سبب می‌شود در برداشت محصولات خود شتاب کنند و بدیهی است افزایش عرضه، کاهش قیمت، شکستن بازار و فرصت‌طلبی دلالان را به دنبال خواهد داشت و در نهایت نیز تولیدکننده و مصرف‌کننده ضرر می‌کنند.

 چگونه با آبیاری زمستانه درختان خود را در برابر سرما محافظت نماییم؟

 اتفاقی که در سال 1386 افتاد و موجب تخریب محصولات تامسون در سطحی وسیع شد و علاوه بر محصولات، به درختان نیز آسیب زد، هنوز از خاطر باغداران نرفته و با موج سرما در آبان و آذر، احساس می‌کنند باید در برداشت محصولات باغی خود  شتاب کنند تا آن ماجرا تکرار نشود.

 نکته مهم بعدی که این ترس و نگرانی را تشدید می‌کند این است که کشاورزان چه برای مشکلاتی که در فروش برنج داشتند یا در سرمایی که محصولات باغی آنان را تهدید کرد، هیچ حمایتی از دولت و مشخصاً سازمان جهاد کشاورزی مازندران ندیدند و دولت ها همواره ادعای حمایت از تولید را کرده و در عمل باری از دوش کشاورزان که در صف مقدم تولید هستند برنداشته و مانعی از سر راه تولید را حذف نکرده است.  

 بسیاری از باغداران امکان انبار زدن محصولات خود را ندارند و در چنین وضعیتی، دلالان و برخی سورتینگ‌داران از فرصت سواستفاده می کنند و تولیدات باغی را با قیمت پایین از کشاورز خریداری و از ارائه و عرضه آن در بازار هم خودداری می‌کنند و در نهایت یک ماه دیگر که باغ‌ها از تامسون تهی شد، اقدام به ارسال مرکبات خود به بازار مصرف می‌کنند آن هم با قیمتی بالاتر از توان مصرف‌کننده !

نکته‌ای که وجود دارد این است که ماجرای سرمای شدید سال 86 در سال های بعد هرگز تکرار نشد اما کشاورز و باغدار مانند مارگَزیده همواره و با مشاهده نخستین موج سرما، در برداشت محصول تلاش می‌کند و از تکرار سرمای آن سال خوف دارد.  

مدیران جهاد کشاورزی مازندران هم به عنوان قطب کشاورزی کشور برای این وضعیت، هیچ برنامه حمایتی در دست ندارند و نمی‌توانند به باغداران خاطرجمعی بدهند و اگر هم قول و وعده‌ای بدهند، مردم آن وعده را باور نمی‌کنند و به مسیر خود می‌روند چرا که وعده های بسیاری بدون کحقق نشد . همانند سال گذشته که هم نماینده و هم وزیر وقت جهاد کشاورزی قول حمایت مالی از باغداران دادند اما در عمل گامی برداشته نشد. 

 نکته مهم بعدی این است که باغداران و کشاورزان طی سال‌های اخیر همواره با دو مشکل دست و پنجه نرم می‌کردند نخست تورّم سالانه و افزایش قیمت نهاده‌ها و گرانی سم و کود و دستمزد کارگر و دوم ارزانی محصولات در زمان برداشت و کشش سنگین بازار آن هم در شرایطی که کشاورزان و باغداران طی دوران کاشت و داشت، به زمین و زمان بدهکار شدند و به‌خاطر آبروی خود برای فروش محصول و تسویه حساب‌های مانده خود عجله می‌کنند.

 بدون تردید و به زبان ساده ، اگر کشاورزان و باغداران از حمایت دولت‌مردان در چنین شرایطی امیدوار باشند، در فروش محصولات خود عجله نمی‌کنند. 

 نکته نهایی این‌که اگر می‌بینیم قشر جوان امروز تمایلی به تولید در اراضی کشاورزی ندارد و ترجیح می‌دهد زمین‌های پدری را به فروش برساند و به شهر بیاید، فقدان حمایت‌های لازم دستگاه‌های دولتی مانند جهاد کشاورزی و عدم نظارت  نمایندگان مجلس است نه چیز دیگر.